Kijk al die rosémakers gaan naar dezelfde cursussen, want lichte rosé verkoopt nou eenmaal en donkere blijft liggen. Wijnracisme, maar wat doe je eraan. Stond op het punt Sylvana Simons te bellen, maar dat vond ik nou ook weer wat overdreven. De kleur hoeft helemaal niets over de smaak te zeggen, maar vaak waren de donkergekleurde rosé’s uit Spanje bijvoorbeeld wel erg aardbeiig en laf. De suggestie die tegenwoordig echter door rosé’s uit alle windstreken wordt gewekt dat ze licht en daarmee Provençaals smaken is natuurlijk nonsens, maar enfin: Uit de Languedoc komt deze Provence kloon en dat doet deze wijnmaker verdomde goed. Los van de zalmroze kleur is de neus mooi met primair fruit van frambozen en wilde aardbeien en een hintje mineraliteit. In de mond proef je vooral framboos en perzik, gevolgd door mooie mineraliteit (dus geen bittere zweem) in een vanille jasje. Buitengewoon aangenaam dus, keurig gemaakt met goed concentraat en dat voor €7,95 en ja ik preek voor eigen parochie, maar elke importeur kent mij als kritische proever en bot eerlijk. Het mooiste is dat deze wijn de ideale begeleider van je BBQ en tuinmaaltijd is vermits je geen halve koe serveert, maar voor een beetje afwisseling gaat. Koel hem nou niet dood en serveer hem op 10 graden en je hebt gewoon de ideale zomerwijn voor nog een 8 piek.
