Ik ben opgegroeid met de zoete Rosaki druiven uit Griekenland en de aromatische Muskaat druiven uit Italië. De Muskaat druiven hadden een hardere schil dan de Rosaki’s, maar hadden wel een onvergelijkbare eigenheid. Precies dat maakt het nou zo moeilijk om Muskaat te beschrijven, want het enige dat naar Muskaat smaakt is Muskaat. Wat er enigszins in de buurt komt is Traminer, maar dat valt in de categorie waar liggen de mosterdzakjes? Bij de lucifers 🙂 Daarbovenop associëren de meeste mensen Muskaat met zoet, terwijl het aroma van de druif ook in een droge wijn goed tot zijn recht kan komen. Wat heeft deze wijn wel mee? De naam Blütenmuskateller prikkelt de fantasie. De naam suggereert rood, maar de wijn is wit. Blüten slaat op het sterke witte bloesem aroma van de wijn overigens en terecht. 30 cm boven het glas ruik je de wijn al. Allez: Let’s talk wine: Het aroma van de wijn is onmiskenbaar, maar overheerst niet. Wat opvalt bij kritisch proeven is de bijzondere elegantie van de wijn. Aangenaam fris en steenfruit. Aroma’s van appels, peren en perzik, die samenvloeien tot de smaak van de muskaat. Aangenaam kruidige/aromatische afdronk. Precies goede smaakconcentratie. De wijn vergt wel drinkervaring als je de wijn als aperitief drinkt. Bij niet te pittig, maar kruidig (Oosters)eten blijft de wijn zonder problemen overeind. Een echte “Mondriaan” . Pas als je weet dat hij de lijnen uit de hand tekende zonder liniaal, realiseer je je pas hoe bijzonder het schilderij eigenlijk wel niet is. Hetzelfde geldt voor deze wijn. Vanaf september in de winkel.
